Władze okupacyjne usiłowały zawładnąć ziemię a ludność słoweńską pozbawić tożsamości słoweńskiej. Okupanci byli okrutni i bardzo dużo Słoweńców zostało wywiezionych do obozów koncentracyjnych.
27 kwietnia w Słowenii jest święto narodowe – jest to data upamiętniająca rozpoczęcie otwartej walki przeciwko siłom okupacyjnym. 27 kwietnia 1941 roku powstała polityczna organizacja walcząca, która połączyła wszystkich Słoweńców, bez względu na wyznanie i poglądy polityczne. Celem powstałej organizacji była walka z wrogiem i zorganizowanie ludowej rewolucji. Latem 1941 roku partyzanckie oddziały powiększyły się i utworzyły bataliony. W 1942 roku Lubljana (stolica Słowenii) została otoczona trzydziestokilometrowymi zasiekami z drutu kolczastego. Miało to na celu oddzielenia stolicy od partyzantów z ruchu oporu działających na prowincji. Pamiętając o tym wydarzeniu każdego roku 9 maja tysiące ludzi bierze udział w marszu szlakiem zasieków .
W 1942 roku ludność słoweńska zaczęła organizować partyzanckie szkoły na ziemiach, które były wyzwalane. Jednak ze względu na brak podręczników i przyborów szkolnych, uczniowie mogli uzyskać jedynie podstawowe wykształcenie.
Droga Słowenii do wolności była długa i krwawa. Podczas II wojny światowej zginęło około 97.500, co stanowiło 6,5% ówczesnej ludności tego kraju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz