Tončka urodziła się w 1935 w Zgornji Obrež, małej wiosce niedaleko miasteczka Brežice. Miała dwóch braci. W 1941, Niemce zajęli wioskę I deportowali wszystkich jej mieszkańców na Dolny Śląsk do obozów pracy. Zaraz po przyjeździe do pierwszego obozu w Trebnitz Niemcy zgermanizowali wszystkie imiona i każdy więzień otrzymał metalową tabliczkę z numerem.
Tončka otrzymała numer 5261 i do dzisiaj zachowała tabliczkę, którą pokazała uczniom.
Na zdjęciu cała rodzina zaraz po przyjeździe do obozu. W tle widać barak, w którym mieszkali. Niemcy wykonywali zdjęcia więźniom, aby ci wysłali te zdjęcia bliskim na dowód, że są dobrze traktowani.
Na zdjęciu widać ostatni (w Landeshut – obecnie Kamienna Góra) z czterech obozów, w którym mieszkała rodzina Tončki. Więźniowie zostali uwolnieni przez Armię Czerwoną. Podróż do domu trwała sześć tygodni, ponieważ większość dróg i mostów została zniszczona w czasie wojny. Franc, starszy brat Tončki zapisywał wszystkie stacje, które mijali w drodze do domu. Losy Tončki i jej rodziny szczęśliwie się zakończyły ponieważ cała ich rodzina przeżyła wojnę, ponownie zamieszkała na swojej wiosce, rodzice odbudowali gospodarstwo. Po wojnie Tončka rozpoczęła naukę i została nauczycielką. Szukając pracy trafiła do Piranu, gdzie mieszka do dzisiaj. Kilka lat temu odwiedziła wszystkie miasta, w których była więziona w czasie wojny, w tym Dzierżoniów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz